Nicole Christiaans

'Iran, een land vol verrassingen' laat een heel andere kant van Iran zien dan vaak getoond wordt in kranten en op tv. In haar boek beschrijft Nicole Christiaans hoe zij het leven in Iran ervaren heeft. De auteur laat aan de hand van voorbeelden uit het gewone allerdaagse leven en resultaten van nationaal en internationaal onderzoek zien hoe mooi de Iraanse godsdienst en cultuur kunnen zijn. Om te laten zien dat Iran een prachtig land is met een enorme veelzijdigheid, maar ook om het negatieve beeld en de vooroordelen over de positie van de vrouw te ontkrachten.

In de eerste helft van haar boek 'Iran, een land vol verrassingen' beschrijft Christiaans hoe zij Iran en de Iraanse cultuur heeft ervaren tijdens haar verblijf in het land. Het boek bevat veel informatie over de Iraanse cultuur onder andere over feesten, bruiloften, een begrafenis, het Iraanse nieuwjaar enzovoort In het tweede deel beschrijf de auteur de positie van de Iraanse vrouw naar aanleiding van onderzoek dat zij hierover verricht heeft. Tevens geeft zij commentaar op boeken van Betty Mahmoody en Ayaan Hirsi Ali.

Nicole Christiaans: 'Ik ben geinteresseerd geraakt in de Iraanse cultuur door mijn man. Ik was er meteen door gefacineerd omdat het zo anders is dan de Nederlandse cultuur. De gezelligheid en hartelijkheid spraken mij meteen aan. Daarnaast ben ik met de Iraanse cultuur 'groot' geworden. Het is een deel van mijn leven geworden. Ik vind het daarom ook zo belangrijk dat de Nederlandse mensen goed geinformeerd worden over de andere kant van Iran. Vaak komt het voor dat ik mijn Nederlandse vriendinnen over Iran vertel en dat zij dan heel verbaasd reageren zoals: 'Kan dat echt in Iran' of 'Goh, ik zou wel een keer in Iran op vakantie willen gaan' en 'Als je boek klaar is wil ik het beslist lezen'.
Dat stimuleerde haar om dit boek te schrijven. 'Als je ergens iets over weet dan sta je er meer voor open. Met dit boek wil ik bereiken dat de mensen meer open gaan staan voor Iraanse mensen en het land zelf. Dat de vooroordelen plaats maken voor interesse en openheid. Zeker in deze tijd dat mensen van een buitenlandse komaf het toch al zo zwaar te verduren hebben, denk ik dat het heel belangrijk is dat er ook positieve informatie gepubliceerd wordt.'