Johan Schaafsma

Johan Schaafsma (1944) is geboren in Leeuwarden. Hij werkte onder meer als chemisch analist en later als wiskundeleraar. Van Schaafsma verschenen eerder de romans 'Ontaarde cirkels' (Arena, 1993), 'De kroon op de schepping' (Vassallucci, 1998), 'Theodroom' (Boekscout.nl, 2008), de novelle 'Non Dacapo' (Vassallucci, 1995) en een kort verhaal 'Hoge ogen gooien' (Contact, 1996).

“Schaafsma is de schepper van bijzonder beeldrijke literaire werelden, die tegelijkertijd humoristisch en aangrijpend zijn. Met groot empatisch vermogen plaatst hij zijn personages voor grote en kleine dilemma’s in zijn altijd weer originele en met wiskundige precisie neergezette fantasielandschappen. Deze briljante auteur verdient alleszins een open doekje.”

Adriaan Krabbendam, redacteur

NBD Biblion over 'Tot waar het water ons weert':

Op een wandeling wordt de ik-figuur van deze roman aangesproken door een burgerlijk mannetje van middelbare leeftijd. Hij geeft hem de naam Theo, naar de op en neer lopende Griekse filosofen. Theo vertelt hoe hij als ambitieus en perfectionistische natuurwetenschapper werkt op een fysisch chemisch laboratorium. Daar knapt hij totaal af op de inspiratieloze en volkomen bureaucratische werkomgeving. Ontgoocheld ziet hij wetenschap als een spel met woorden, van de natuur haar geheimen ontfutselen is
geen sprake. Hij besluit de natuurwetenschappen, de chemie en wiskunde compleet de rug toe te keren om een eenvoudig leven op te gaan bouwen waarin ook plaats is voor een vrouw. Bij toeval leert hij een dame kennen maar door zijn afstandelijke houding komen beiden op het beslissend moment van hun kennismaking als twee antipoden niet nader tot elkaar. Het verhaal, auctoriaal en retrospectief verteld, komt door lang exposé over wetenschap en chemie traag op gang, heeft autobiografische trekjes en doet aan het
gedachte-experiment van Schrödingers kat denken.
Recensent: Wim Fievez