Hans ter Mors

Hans ter Mors (1947, Enschede) was leraar scheikunde en Nederlands, en redacteur van Bureau Script
Noordwijk, voor manuscriptbeoordeling. Hij woont nu in Noordwijk aan Zee en is natuurgids voor het IVN. Eerder verschenen van hem o.a. de novelle 'Langs het pad stond guichelheil' en de roman 'Een schommel voor Andromache'.

Interview met de auteur (2014):
Hans ter Mors is geen vreemde in de boekenwereld. Hij is redacteur en manuscriptbeoordelaar bij zijn eigen redactiebureau, Bureau Script Noordwijk. Daarnaast geeft hij schrijfcursussen en heeft hij een tijd als uitgever gewerkt. Onlangs debuteerde hij bij Gopher met zijn eerste boek, Langs het pad stond guichelheil, een puur en ingetogen requiem. In dit boek beschrijft Hans op een integere manier het verhaal van de laatste dag uit het leven van zijn vrouw.

Een nieuw avontuur
Voordat Hans bij Gopher debuteerde, was er al een verhalenbundel en een roman van hem uitgegeven bij De Bezige Bij en een thriller bij zijn eigen uitgeverij Bellevue. Er verstreken elf jaar na zijn laatste boek. Toen begon hij met het schrijven van Langs het pad stond guichelheil. 'Als redacteur zit je de hele dag in scripts van anderen. Een eigen verhaalwereld bouw je dan niet op,' vertelt Hans. Toch besloot hij nogmaals een boek te schrijven. 'Dat idee kwam uit mezelf. Niemand wist ervan, zelfs mijn kinderen niet. Ik was er lange tijd ook niet van overtuigd dat het boek er zou komen. En ik wist niet hoe ik erover zou moeten beginnen.'

De twijfel voorbij
Ondanks zijn werk als manuscriptbeoordelaar heeft Hans deze ervaringen niet meegenomen in het schrijven van Langs het pad stond guichelheil. Sterker nog, Hans beweert zelfs zijn eigen adviezen gedeeltelijk genegeerd te hebben. 'De novelle is meer de poëzie van het afscheid dan een tekst met duidelijke verhaalstructuur.' Daarnaast bevat dit boek geen echt conflict, de personages zijn in de dialogen niet tegenover elkaar gezet. Dit moet volgens Hans eigenlijk wel in fictie. 'In de essentie van mijn ervaringen van dat jaar zat het conflict niet. Ik had het er dus bij moeten verzinnen om een meer publieksgericht verhaal te krijgen. Dan was het mijn verhaal niet meer geweest - daarom heb ik daar van afgezien,' vertelt Hans. Wat ons betreft heeft juist die keuze Langs het pad stond guichelheil tot zo'n puur boek heeft gemaakt. Toch twijfelde Hans hierdoor eerst enigszins aan de kwaliteit van het eindproduct. 'De redacteur in mij realiseerde zich welke verhaalwetten er overtreden werden.' Hans vertrouwde er echter op dat de kwaliteit in het begin en het einde van zijn verhaal zat en hij vond daarom dat hij verder moest schrijven. 'Op een gegeven ogenblik was de twijfel voorbij en wist ik dat het boek er zou moeten komen, al was het maar alleen voor mijzelf.'

Toon als Nescio
'Geen troebel taalmoeras, geen melodrama' is de eis die Hans stelt aan zijn eigen schrijfstijl, waarmee hij zijn schriftuur vergelijkt met schrijvers als Nescio, Elsschot en Campert. Hans wil in zijn boeken spreken met een heldere, ietwat ironische toon en hij vindt dat hij hier met Langs het pad stond guichelheil in is geslaagd. 'De taal ziet er eenvoudig uit, maar aan iedere zin is geschaafd,' vertelt Hans, die het liefst in de ochtend schrijft. 's Avonds mist hij de benodigde scherpte, zo is hij zelf van mening. Ook gelooft hij niet in rituelen om het schrijfproces te bevorderen. 'Ik moet gewoon gaan zitten, dan roept de ene zin zomaar de andere op.'

De natuur als inspiratiebron
Naast de schrijverswereld, begeeft Hans zich ook in de wereld van de natuur. Sinds 2013 is hij natuurgids bij de IVN. 'Van de natuur wist ik niets, mijn vrouw wel, en door haar ben ik ook meer om me heen gaan kijken. Dat beviel mij goed,' vertelt Hans. Hij besloot daarna de cursus voor natuurgids te volgen. De natuur speelt ook een belangrijke rol in Langs het pad stond guichelheil en is tevens een belangrijke inspiratiebron geweest voor dit boek. 'Een rood draadje in de novelle is de poging van de ik-verteller om enige natuurkennis op te doen en vogeltjes te gaan tellen bijvoorbeeld. Hij neemt dat van haar over - de tuin, haar terrein, dat gaat hij nu ook doen.'

Gezellige leeskring
Hans is naast zijn redactiewerk ook actief als begeleider van een leeskring. Hij vindt het goed dat zijn 'leeskringdames' hem dwingen eens andere dingen te lezen dan alleen manuscripten. Daarnaast waardeert hij de gezelligheid die een leeskring met zich meebrengt. Op de vraag of Hans het leuk zou vinden als Langs het pad stond guichelheil materiaal van een leeskring zou worden, antwoordt hij volmondig 'ja'.

Op Hans' toekomstlijstje staat het schrijven van een nieuw boek nog niet. Wellicht verandert dit met de komst van een nieuw idee, vertelt Hans. 'Ik ben nu eenmaal schrijver van nature.'

Meer informatie over Hans ter Mors en zijn werk, is te vinden op zijn site www.scriptnoordwijk.nl.