Wij maken gebruik van cookies om de diensten en functies op onze website aan te kunnen bieden en om de gebruikerservaring te kunnen verbeteren. Begrepen Privacy Statement

Meer over...

Prijs: € 18.50 inclusief btw
Verzendkosten: € 5.35 binnen Nederland
Levertijd: 3 werkdag(en)
Bestellen...

Opvoeden, hoe doe ik dat?

door Barbelo Chr. Uijtenbogaardt [Educatie, Persoonlijke ontwikkeling en spiritualiteit]

Barbelo Uijtenbogaardt combineert een praktijk als opvoedkundige en hypnotherapeut. Uit haar jarenlange praktijkervaring blijkt dat veel mensen niet meer weten wat ze met hun kind aan moeten. "Doordat het steeds meer voorkomt dat beide ouders werken, blijft er een beperkte tijd over voor opvoeding. Vaak zijn de ouders dan ook nog moe waardoor zij in deze korte tijd meer aandacht aan regels schenken dan aan het met elkaar samen zijn. De beperkte tijd en de vele dingen die in deze tijd gedaan moeten worden, veroorzaken over het algemeen veel stress en frustraties voor zowel ouders als kinderen. Veel ouders hebben behoefte aan adviezen om deze kostbare tijd met elkaar beter door te brengen."
Gaandeweg ontstond bij haar de behoefte dit boek te schrijven, een handreiking voor de vele vragen die bij de opvoeding naar boven borrelen. Het ligt niet in haar bedoeling te vertellen hoe je moet opvoeden, ze wil laten zien welke effecten bepaalde keuzen in de opvoeding op een kind kunnen hebben. Als je immers beter begrijpt welke consequenties een bepaalde beslissing heeft, neem je misschien wel een andere beslissing.

Het beeld op de voorkaft van het boek is gemaakt door beeldhouwster Astri Blokbergen.

Magazine Lof maart-april 2009: "(...) Barbelo Uijtenbogaardt heeft een opvoedkundige praktijk en geeft met haar boek antwoord op een heleboel vragen die je als vader en moeder kunt hebben."

Deze titel is ook leverbaar als e-book voor de iPad, klik hier voor meer informatie.

ISBN: 9789051796308
 
Formaat: 140x210 millimeter (b x h)
Omvang: 98 pagina's
Verschenen: 9 december 2008


Bestellen...

Wat vonden anderen ervan?

Gooi en Eemlander, 30-12-2008
door Wim van Dijk Bussum - Het is een vraag die menig ouder zich stelt: opvoeden hoe doe ik dat? De Bussumse Barbelo Uijtenbogaardt, pedagoge en hypnotherapeute, heeft een boek met die titel geschreven. Niet dat er een pasklare antwoorden in staan. ,,Maar ik wijs opvoeders op de consequenties van hun handelen." Het kind houdt de ouders als het ware altijd een spiegel voor, eet zij. ,,Problemen zijn dus een boemerang die bij jezelf weer terugkomt." Uijtenbogaardt geeft therapieën aan ouders en kinderen, soms in aanwezigheid ook van grootouders. Daarnaast geeft ze cursussen aan trainers die weer opvoeders en kinderen begeleiden. In haar therapiepraktijk komt ze steeds meer ouders met moeilijke pubers tegen. Problemen over consumptie van welke aard dan ook, te laat thuiskomen zijn van alle tijden, maar meer mensen kloppen nu bij deskundigen aan. ,,Heel vaak is de communicatie vastgelopen. Mensen schreeuwen alleen nog maar tegen elkaar of zwijgen juist." Dat patroon ontstaat niet van de ene op andere dag. ,,Het gaat vaak laagje op laagje." En haar overtuiging is ook: in de puberteit krijg je versterkt terug wat zich eerder al aandiende. Probleempjes die nog hanteerbaar zijn als een kind een jaar of vier is, komen ruim tien jaar later in verhevigde vorm terug. ,,Vaak is het een machtsstrijd. Als je als ouder de macht wil loslaten in zo'n situatie, stapt het kind in het vacuüm. Zo'n machtsstrijd kan je bijna niet zonder professionele hulp oplossen." Uijtenbogaardt is dan ook een groot tegenstander van de 'als -dan situaties', die iedere ouder bekend zullen voorkomen: 'Als je je bord leeg eet, mag je nog even buiten spelen. Zo niet, dan moet je direct naar bed.' ,,Dat tekent je onmacht." Opvoeden is beetje bij beetje verantwoordelijkheid teruggeven, schrijft Uijtenbogaardt. Toegeven dat je het mis hebt. Een grens aangeven, negeren wat je niet wilt waarderen. Opvoeden is uitpraten en niet doodpraten. In korte hoofdstukjes worden de verschillende levensfases van het kind doorgenomen. De taal is eenvoudig. Het boekje is laagdrempelig. Het is zeker niet alleen bestemd voor mensen met grote opvoedingsproblemen. Het zit 'm soms in de kleine dingen. Uijtenbogaardt vertelt: ,,Ik heb geschreven dat je niet met ruzie je kind naar bed moet laten gaan. Krijg ik een reactie van een vriendin die zegt: goh , daar had ik nog nooit bij stilgestaan." Het is al haar vijfde boek. Drie van de voorgaande vier hadden een link met hypnotherapie. Dat element komt in 'Opvoeden, hoe doe ik dat' amper voor. Vanuit de hypnotherapie-sessies groeide het inzicht hoe belangrijk de ouder/kind relaties zijn. ,,En ik heb ook altijd wel het plan gehad zo'n boek te schrijven." De toename die ze ziet in de problemen met pubers vormde een extra stimulans. Eigenlijk zou de Bussumse willen dat iedereen z'n oude opvoedingssores opruimde alvorens kinderen te krijgen, maar ze snapt dat dat in de praktijk onhaalbaar is. Mensen worden pas met die last uit het verleden geconfronteerd als ze een kind krijgen. Achterin het boek is een scorelijst opgenomen waarmee een ouder de relatie met het kind kan testen of eventueel met haar/zijn ouders. "Dat geeft openingen voor een gesprek die je niet voor mogelijk had gehouden." Waar Uijtenbogaardt wel een groot voorstander van is: opvoedingslessen op de middelbare school. ,,Voor zestien- en zeventienjarigen zou het heel goed zijn. Ook al heb je er niks voor jezelf aan, dan kan je bijna altijd anderen later in je leven er nog mee helpen." "En er zijn pedagogen genoeg die een paar uurtjes les per week zouden kunnen geven."

Reacties van lezers, januari 2009
"toegankelijke schrijfstijl en herkenbare voorbeeldsituaties" "Ik vond dit boek praktisch, verhelderend, inspirerend, inzichtgevend en een aanrader. Een 'must' voor ouders en iedereen die met kinderen te maken heeft. En eigenlijk is het een boek voor iedereen, omdat we allemaal kind zijn geweest en in dit boek kunnen lezen waarom sommige dingen in onze jeugd mis zijn gegaan en waarom we bepaalde beschadigingen hebben opgelopen. Inzicht en begrip erover versnellen het helingsproces. Het hielp mij in ieder geval. Ik kreeg bij het lezen ervan veel meer zachtheid naar mezelf toe over hoe ik mijn leven met al mijn 'onhandigheden' geleefd had. Ook kreeg ik meer zelfwaardering: ondanks alles wat ik had meegekregen, heb ik het toch goed heb gedaan. Daarnaast leest dit boek heel makkelijk en is het een mooi (kraam)cadeau, want ouders kunnen niet vroeg genoeg lezen hoe ze het beste met hun (ongeboren) kind kunnen omgaan. Ik zal dit boekje er ter inspiratie en kennisname bijnemen als ik in mijn werk met kinderen te maken krijg." "een verademing voor mensen die niet die dikke opvoedkundige pillen ter hand willen nemen" "Na het lezen van dit boek ervaar ik, naast een waarde voor mijn werk als therapeut, ook een meerwaarde bij de opvoeding van mijn kinderen. Door het bewust voelen/ervaren van eigen emoties als angst, onzekerheid en liefde, merk ik beter op welke wijze ik dit overdraag op mijn kinderen en kan ik beter bijsturen bij de overdracht van ongewenste emoties." "Ik heb dit boek vooral als 'handig' ervaren. Er staan voor ons een aantal eyeopeners in die we meenemen in de opvoeding (sinds kort zijn we ouders). Het is kort en 'to the point' en het is goed dat er suggesties worden gegeven hoe het wél kan in plaats van hoe het niet moét!" "Wat ik vooral goed vond aan dit boek is de leesbaarheid. De auteur beschrijft niet vanuit allerlei ingewikkelde theorieën maar juist vanuit de alledaagse problemen die zich kunnen voordoen. Wat ik ook prettig vond is de systematische opbouw. In hoofdstuk 3 beschrijft de auteur de verschillende leeftijdsfasen, die vervolgens in de rest van het boek terugkomen bij de bespreking van de situaties/problemen. Ik denk dat veel ouders zich er niet van bewust zijn hoeveel ze overdragen op hun kinderen. Wat dat betreft biedt hoofdstuk 5 - Jouw kind is je spiegel - een nieuw gezichtspunt." "Mijn vrouw en ik vonden het boek helder en duidelijk zonder oppervlakkig te worden. Ook fijn dat de auteur duidelijke stelling neemt en bekende vraagstukken ook van een andere kant belicht!"

Lof, editie maart-april 2009
Opvoeden - hoe dan? Opvoeden is geen kinderspel. Veel ouders hebben behoefte aan (opvoed)adviezen om de tijd met hun kinderen beter door te brengen. Barbelo Uijtenbogaardt heeft een opvoedkundige praktijk en geeft met haar boek antwoord op een heleboel vragen die je als vader en moeder kunt hebben.

TETH jaargang 25, mei 2009, Audrey de Jong
Opvoeden hoe doe ik dat is een bescheiden uitgevoerd boekje wat geschreven is door Barbelo Uijtenbogaardt, onder wiens coördinatie het opleidingsinstituut Hypnos gestalte heeft gekregen en wie inmiddels al diverse mooie werken op haar naam heeft staan. Zo is het Handboek Moderne Hypnotherapie een echte aanrader en een boek wat je vaak zult willen gebruiken wanneer je als hypnotherapeut actief bent en ook het hier besproken boekje wat dit jaar is verschenen is beslist de moeite waard. Uijtenbogaardt is naast hypnotherapeut ook pedagoog en haar kennis en liefde voor het kind zijn in het boek Opvoeden hoe doe ik dat? op een integere wijze samengesmeed. Met deze uitgave wil ze ouders een handreiking geven bij de vele vragen die zij tegen kunnen komen tijdens het opvoeden. Niet om te laten zien hóe het moet, want overduidelijk komt het respect en acceptatie voor de mens in zijn rol als opvoeder iedere keer weer naar voren, maar om als gids te laten zien welke effecten bepaalde keuzen in de opvoeding kunnen hebben. Belerende uitspraken vind je dan ook niet in dit werk. Integendeel; lezen van dit boek geeft je het gevoel iemand naast je te hebben lopen die met de beste bedoelingen haar ervaringen deelt, waarbij je kunt putten uit al wat aangeboden wordt om er datgene uit te halen wat je nodig hebt. Na een voorwoord en inleiding volgen er 9 hoofdstukken die onderwerpen behandelen als: wat is opvoeden, misvattingen, leeftijdsfasen en ontwikkeling, opvoedingsstijlen, wat te doen bij echtscheiding, ziekte en sterfgevallen. Wanneer het voor het betreffende hoofdstuk van belang is wordt er een onderverdeling gemaakt in de leeftijd die het kind heeft, zodat de opvoeders van zowel peuters als adolescenten hun tips kunnen halen uit dit boek. Als bijlage zijn een tweetal scorelijsten opgenomen die inzicht geven over de relatie van ouder en kind die een ingang kunnen vormen voor het aangaan van een gesprek. Geen instrumenten bedoeld om empirisch te meten - achtergronden, methodiek, theoretische basis en dergelijke ontbreken -, maar beslist aardig om een aantal zinnige en soms moeilijk aan te kaarten onderwerpen bespreekbaar door te maken. Onderwerpen die in deze vragenlijsten (de eerste lijst is in te vullen voor het kind en de tweede is bedoeld voor de ouder) aan de orde komen gaan bijvoorbeeld over het al dan niet ervaren hebben van voldoende steun, liefde en ruimte door de ouder(s). Maar ook hoe er omgegaan wordt/is met kritiek en de rol die het kind heeft komen aan de orde. Bruikbare vragenlijsten voor de praktijk. Een minpuntje is dat wanneer in dit boek onderzoek aangehaald wordt, iedere referentie mist. Zo worden er uitspraken gedaan over wat de beste opvoedingsstijl is, maar ook het aantal dagen waarbij een dagverblijf een gunstige invloed zou hebben wordt genoemd. Om welk onderzoek dit gaat, waar gepubliceerd en door wie in welke groep enzovoort wordt niet aan de orde gesteld. Jammer. Hoewel er wel een lijst met geraadpleegde literatuur is opgenomen, heeft de auteur er duidelijk voor gekozen geen wetenschappelijk verantwoord werk te schrijven, maar te kiezen voor een boek wat aangenaam leest -de auteur heeft een zeer prettige schrijfstijl- en voelt alsof je een coach naast je hebt, waardoor dit boek ondersteunend, mooi en verrijkend is voor zowel kinderen als hun opvoeders.