Meer over...

Prijs:	€ 42.25 inclusief btw
Verzendkosten:	€ 2.95 binnen Nederland
Levertijd:	3 werkdag(en)

Bestellen...

Ossenisse: bij de konijnen af

PZC 25 januari 2008: 'Gehaaide zakenlieden uit Brabant spiegelden de bevolking van Ossenisse in 1928 gouden bergen voor. Het fokken van pelskonijnen zou 'De Snis' in de crisistijd een welkom economisch duwtje in de rug geven. (...) Dat gegeven is de rode draad in het onlangs verschenen boek Ossenisse: bij de konijnen af!. (...) In ruim achthonderd pagina's schetst Kint een levendig portret van het leven in het kleine polderdorp aan de Schelde. In vlot leesbare taal schildert hij de grote invloed van de katholieke kerk op denken en doen van de plattelanders. Maar ook zijn eerste verliefdheid, de verstandhouding met zijn ouders en al de 'eigenen' van het dorp die er niet meer zijn, komen uitvoerig aan bod.'

Over het boek: Op de sterfdag van mijn vader vonden wij in zijn portemonnee een vergeelde kwitantie. Ze was nog nauwelijks leesbaar, maar het bedrag "de somma van tweehonderd zevenenzestig gulden en 32 cent" en de naam van penningmeester C. J. van Waterschoot waren gemakkelijk te ontcijferen. Veel geld voor die tijd, en zwart-op-wit het bewijs dat mijn vader toch meegedaan had aan het avontuur met de pelskonijnen dat eindigde in een regelrechte ramp voor ons kleine dorp.
Dit boek is veel meer dan een kroniek van die ramp. De auteur, geboren en getogen op Ossenisse, tekent de kleine geïsoleerde gemeenschap uit zijn herinneringen. Hij bevolkt dit polderdorp aan de Schelde met herkenbare mensen, levend en hard werkend in de seizoenen van het boerenland, braaf de kerk bezoekend op zon- en feestdagen. Maar ook de kermis wordt niet vergeten, evenmin als de koningsschieting. De processies, de Blasius zegen, de uitvaarten en het verdriet aan een open graf. Plus: het "ijsfeest" op de Vogel en de eerste verliefdheid.

De auteur beleefde er een gouden jeugd, is het dorp en de Snissenaars van toen nog altijd dankbaar. Hij hoorde "zijn" mensen praten terwijl hij over hen schreef.
Lees de bewogen epiloog die hij wijdt aan zijn vader en moeder en aan al de "eigenen" van het dorp die er niet meer zijn. Er is veel veranderd: de kerk van zijn jeugd is al jaren aan de eredienst onttrokken. De school waar zijn vader hoofd van was allang verdwenen. Ja, er is veel veranderd, maar in deze bladzijden komt het authentieke dorp van vroeger weer tot leven.

Wat vonden anderen ervan?

PZC, 25 januari 2008
Boek over debacle van de Snisse konijnen door Harold de Puysseleijr OSSENISSE - Gehaaide zakenlieden uit Brabant spiegelden de bevolking van Ossenisse in 1928 gouden bergen voor. Het fokken van pelskonijnen zou 'De Snis' in de crisistijd een welkom economisch duwtje in de rug geven. Toenmalig pastoor Verhoeven speelde een dominante rol in het proces. Hij propageerde deelname aan de onderneming zelfs vanaf de kansel. Het eindresultaat was echter - om in de beeldspraak te blijven - bij de konijnen af. De deelnemende Snissenjèrs bleven binnen een jaar achter met een financiële strop van zo'n dertigduizend gulden. Dat gegeven is de rode draad in het onlangs verschenen boek Ossenisse: bij de konijnen af!. Onder het pseudoniem J.W. Hofwijk vertelt oud-Ossenissenaar Willy Kint het verhaal uit het perspectief van zijn eigen jeugdherinneringen, die gelukkig wel goudomrand zijn. Samen met zijn broer ontdekt hij pas zo'n veertig jaar later, dat ook hun vader, bovenmeester Lo Kint, zich in dit zakelijke avontuur had gestort. Op de sterfdag van hun vader in 1974 vinden de gebroeders Kint daarvan het bewijs. 'Een helemaal vergeeld stuk papier, bijna bros en doorgesleten op de vouwen. Nog een heel ouwe kwitantie. Uit 1930'. Daaruit blijkt dat nonkel Stant, de penningmeester van de Ossenisser coöperatie van pelskonijnenfokkers, van hun vader de aanzienlijke som van 267,32 gulden had ontvangen als bijdrage in het geleden verlies. Bovenmeester Kint had vermoedelijk stiekem een aandeel in de onderneming genomen, want zijn vrouw en zijn schoonvader, directeur van de plaatselijke boerenleenbank, waren faliekant tegen. Om met de auteurs moeder in het boek te spreken: 'Als mensen op Ossenisse een strop hebben, willen ze dat bijna nooit voor elkaar weten. Op Ossenisse houdt ieder zich graag groot. Zolang als dat gaat natuurlijk.' In ruim achthonderd pagina's schetst Kint een levendig portret van het leven in het kleine polderdorp aan de Schelde. In vlot leesbare taal schildert hij de grote invloed van de katholieke kerk op denken en doen van de plattelanders. Maar ook zijn eerste verliefdheid, de verstandhouding met zijn ouders en al de 'eigenen' van het dorp die er niet meer zijn, komen uitvoerig aan bod. Aan het eind van het boek legt hij, op de dag dat zijn vader begraven is, aan een van zijn zoons uit waarom hij zijn kroniek van de Snisser gemeenschap pas ruim dertig jaar later aan het papier toevertrouwde. "Nee, ik ben daar nog niet uit en vooral omdat er naar mijn gevoel zoveel verloren gaat als je de mensen 'Hollands' laat praten in zo'n verhaal. Die heel kleine, besloten dorpsgemeenschap, nog geen negenhonderd inwoners, had haar eigen taal en humor en spot en je vader is daar nog geen woord van vergeten. Wij hadden woorden en uitdrukkingen die ze nergens anders kenden." - J.W. Hofwijk, Ossenisse: bij de konijnen af! Uitgeverij Gopher Amsterdam, ISBN 9789059742031. Verkrijgbaar via de boekhandel of via www.gopher.nl